Vrouwen in capoeira: Salomé

Adão, Adão
Ôi cadê Salomé, Adão
Ôi cadê Salomé, Adão
Salomé foi passear.


In de geschiedenis van capoeira wordt naar mijn mening te weinig gesproken over vrouwen in capoeira. Dit komt natuurlijk omdat het van oudsher voornamelijk door mannen beoefend werd. Maar aangezien bij de meeste groepen in Nederland vrouwen sterk vertegenwoordigd zijn leek het mij leuk om meer te vertellen over de geschiedenis van vrouwen in capoeira. Het zal sommigen verbazen maar ook in de vroegere jaren van capoeira speelden de vrouwen een belangrijke rol. Er zijn dan ook fantastische verhalen over vrouwen in capoeira te vinden. Deze maand begin ik met Maria Salomé.

In het centrum van Salvador, op het plein Terreiro de Jesus begon de roda. Op het ritme van de berimbau en van de pandeiro klapten en zongen de mensen in de roda. Op het ene moment gingen de benen de lucht in, op het andere moment waren er weer veel bewegingen op de grond, er gebeurde altijd wel iets. Geen capoeirista kon de weerleiding doorstaan om niet naar deze roda’s te gaan, en hoe kon de roda beter afgesloten worden dan met Samba de Roda? Hier was Salomé altijd wel te vinden!

Salomé werd altijd vergezeld door Maria dos Anjos, een vrouw die er van hield om de grenzen van het spel op te zoeken wat meestal resulteerde in gevechten. Beide vrouwen waren lang en sterk. Salomé was leerling van een andere bekende vrouw, Maria Doze Homems. Salomé was erg berucht omdat zij heel goed speelde, ze deelde rasteiras uit, trapte snel en als ze de kans kreeg wierp ze menig tegenstander door de lucht. Ze was berucht voor haar acties in de roda. Als de roda uit de hand liep, en iemand wilde haar iets aandoen, dan stond Maria dos Anjos altijd klaar met een scheermes die ze gebruikte wanneer het nodig was.

Natuurlijk waren er mannen die het vreemd vonden dat deze twee vrouwen altijd samen kwamen en samen sterk stonden in een wereld die toch al gedomineerd werd door mannen. Ze lieten echter weinig ruimte voor speculaties over. Als een jongen iets met hun wilde, en zij wilde het niet zeiden ze:”kijk, jij bent een klap niet eens waard” en als ze een jongen wel leuk vonden zeiden ze:”We gaan jongen!”.

De komende maanden houd ik een zomerstop. Vanaf 1 September is weer leuke informatie op mijn blog te vinden, met op 1 September info over Frevo!

zaterdag 1 mei 2010